وبلاگ

دلایل زیادی ممکن است وچود داشته باشد برای اینکه قصد راه اندازی وب سرور خودتان را داشته باشید. در این صورت شما از یک کاربر معمولی ( استفاده‌هایی مثل ذخیره دیتا، وب هاستینگ یا سرور ویدئو گیم) به یک کاربر حرفه‌ای‌تر و تخصصی‌تر تبدیل می‌شوید که به کارهایی از قبیل Tor node، ایمیل‌ها و چت‌های کاملا شخصی، ساخت سرور VPN سفارشی و… می‌پردازد. در ادامه ما در دو پارت بهتان نشان می‌دهیم برای راه اندازی سایت روی سرور و البته راه اندازی خود سرور، چه مراحلی را باید طی کنید. با امن هاستینگ همراه باشید با پارت دوم از مقاله:

4-سرورتان را راه‌اندازی و پیکربندی کنید.

بعد از اینکه راجب نرم‌افزارتان تصمیم گرفتید حالا نوبت راه اندازی آن فرا رسیده است. این مورد بستگی به این دارد که کدام سیستم عامل مورد نظر شماست.

اگر ویندوز را انتخاب کرده‌اید، باید Internet Information Services یا IIS را نصب کنید و یک وب سرور را به آن اضافه کنید. ولی اگه با لینوکس پیش می‌روید، می‌توانید Apache یا Lighttpd و یا NGINX را نصب کنید. Apache بیشتر شناخته شده است و شما می‌توانید آن را روی یک سرور براساس ویندوز هم نصب کنید.

فرایند نصب این برنامه‌ها نیازمند این است که شما پورت‌های روتر خانگی و Firewallتان را باز کنید. این به ترافیک‌ها اجازه می‌دهد تا روی سرور شخصی شما عقب و جلو بروند. دو پورت ضروری برای ترافیک سایت شما عبارت است از پورت 80 و پورت 443، بنابراین مطمئن شوید آن‌ها بلاک نشده‌اند. زمانی که سرور سایت را راه اندازی کرده‌اید و پیکربندی آن را برای ترافیک انجام دادید، زمانی را صرف تست آن کنید و با یک وب سرور داخلش بروید تا ببینید کار می‌کند یا نه.

5-راه اندازی VNC

VNC یا Virtual Network Computing به شما اجازه دسترسی از راه دور به یک کامپیوتر دیگر را می‌دهد. با دسترسی VNC شما می‌توانید با کامپیوتری که سرور را رویش تنظیم کرده‌اید، کار کنید. تمام منابع مثل پرینترها، drives و.. برای شما قابل دسترس می‌شوند، انگار پشت یک کامپیوتر معمولی نشسته‌اید. بنابراین بعد از راه اندازی سایت روی سرور، اگر زمانی به دسترسی از راه دور به یک کامپیوتر دیگر نیازداشته باشید یا بخواهید پشتیبانی از راه دور ارائه دهید، VNC به کمک‌تان میاد.

راه اندازی VNC هم زیاد سخت نیست. شما صرفا باید یا آدرس IP کامپیوتر و یا نام دامنه و پسورد آن را بدانید.

6-نصب FTP

مرحله بعدی راه اندازی سایت روی سرور، نصب FTP است. FTP (Install File Transfer Protocol) یک پروتکل استاندارد است و همان روشی است که شما با آن فایل‌هایتان را به ویزیتورها می‌رسانید. شما نه تنها باید FTP را نصب کنید بلکه باید FTP سرورتان را فعال هم کنید.  با اینکار شما یک فضای ابری شخصی می‌سازید که زیرنظر خودتان است.  فرایند هم اینطور است که بعد از نصب، شما باید آن را برای کابران‌تان پیکربندی کنید. به عنوان مثال، شاید بخواهید اقدامات بیشتری را برای اطمینان از امنیت سرورتان انجام دهید. بعد از انجام اینکار، می‌توانید ازش استفاده کنید.

7-نصب HTTP

حالا زمان راه اندازی وب هاستینگ نرم‌افزار روی سرور فرا رسیده. شما ابتدا باید LAMP software stack درست را نصب کنید. این یعنی نصب Apche، MySQL و PHP  برای راه اندازیHTTP. این کار به سرورتان قابلیت برقراری ارتباط با دیتابیس‌ها و دیتاهای سایت‌تان را می‌دهد. بعد از نصب برنامه‌های ذکر شده شما HTTP را خواهید داشت که ابزار قدرتمندی برای Production usage است.

درکل چهار نوع HTTP وجود دارد (HTTP/0.9 ، HTTP/1.0، HTTP/1.1، HTTP/2.0)  شما باید آنی را انتخاب کنید که با سخت افزار دیگر شما و نرم‌افزاری که نصبش کرده‌اید روی وب سرور همخوانی داشته باشد و پکیج مربوط به آن را نصب کنید.

8-برای راه اندازی سایت روی سرور،  DNS را تنظیم کنید.

سیستم نام دامنه یا همان DNS یک سیستم دایرکتوری است که آدرس‌های عددی شبکه‌ها را منعکس می‌کند. قبل از استفاده از DNS شما باید سرور را نصب و پیکربندی کرده‌باشید. در ادامه باید کارهای زیر را انجام دهید:

1-الزامات اولیه برای پیکربندی DNS را انجام دهید.

2-سپس منطقه DNS را پیکربندی کنید.

3-DNS را نصب کنید.

4-DNS را پیکربندی کنید.

5-یک DNS Forward Lookup Zone راه بیندازید.

6-DNS  سرور را برای رابط‌های شبکه تغییر دهید.

7- و در آخر ورودی DNS را روی وب سرور بسازید.

هرکدام از مراحل بالا باید به دقت انجام شوند، می‌توانید دستورعمل‌های آن‌ها را از منابع دیگر به دست بیاورید.

9-دامنه خود را تهیه کنید.

در مراحل آخر راه اندازی سایت روی سرور هستیم. زمانی که شما تمام کارهای بالا را انجام داده‌اید باید دامنه‌ای را برای خود تهیه کنید. در حالی که افراد می‌توانند از طریق IP به سرور شما راه یابند، دامنه اینکار را برایشان بسیار ساده‌تر می‌کند. پس از تصمیم‌گیری راجب نام سرورتان، به یک ثبت‌نام کننده نام دامنه بروید و ببینید دامنه انتخابی‌تان در دسترس است یا خیر. وقتی آن را یافتید باید ثبتش کنید تا به طور رسمی متعلق به شما شود. بعد از اینکه دامنه‌تان را تهیه کردید، زمان آن است که ورودی‌های DNS مربوط به دامنه‌تان را جوری تنظیم کنید که به آدرس IP سرورتان اشاره کند.

برای راه اندازی سایت روی سرور اماده‌اید؟

زمانی که وب سرور شخصی‌تان مهیا شده، شما می‌توانید آن را مدیریت کنید. این محشر است که دیتاهای شما در دستان خودتان است و نه در اختیار یک شرکت غریبه. هرچند DIY هاستینگ برای همه مناسب نیست.

شما می‌توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر در حوزه راه اندازی سایت روی سرور و پاسخ به سوالاتتان با ما تماس بگیرید.

منبع